Teoman - Nevrozumun Zindanı Şarkı Sözleri

 Teoman - Nevrozumun Zindanı Şarkı Sözleri

hey, kim var orda, diye bağırdı adam, ben çiçekleri koklarken

kimsin sen dedi, dedim, kimim? ah bi bilsem

cılız sesler içinde hiç bir şey düşmüyor gerçeğin payına 

zaten gerçekten bana ne? keşke hakikati bilsem

kötü bir şey olacak. eli kulağında, umutsuzluk her yanımda

bastım kanıma, xanax, prozac, zyprexa 

türbülansta huzursuzum… ihtiyacım var bir vedaya

bi ayağım hep delilikte öbür ayağım akılda

nevrozumun zindanlarında…

kelimeler varyetesi, konuşuyoruz hepimiz boşuna, 

suscam artık, hayatın bağırtısına

titriyordu gözbebeklerim, gittim kumsala, kan işiyordu deniz,

boğulmuş balıklar, kendi kusmuklarında

ben de boğuldum sigara dumanına, açıldı mesafe beynimle aramda

boş verdim dünyaya, hep kasa kazanıyordu sonunda

türbülansta huzursuzum… ihtiyacım var bir vedaya

bi ayağım hep delilikte öbür ayağım akılda

nevrozumun zindanlarında…

saatli bombalar her yerde

kelepçeler… domuz bağları.

ben kimim? bir kadavra… bir soytarı

bir potansiyel ziyanı…

cerahatler…

iç hastalıkları

bir sinir kriziyim ayaklı

her yerim tıkalı

ilk taşı atan sefiller, 

rütbeleri de sökmüş

bir paçavrayım

yerle yeksan…

koca medeniyet çöküyor 

önümde gürültüyle

kulaklarımı patlatıyor

fısıltısı bile… fısıltısı bile

söyleyecek bir şeyim yok

ama söylemek istiyorum yine de

oynuyorum

oynuyorum insanlarla…

sonra bağırıyorum.

bağırıyorum boşluğa

bağırıyorum

boşluğa

türbülansta huzursuzum… ihtiyacım var bir vedaya

bi ayağım hep delilikte öbür ayağım akılda

nevrozumun zindanlarında…